News
Statistics
| Number of Journals | 20 |
| Number of Issues | 513 |
| Number of Articles | 4,443 |
| Article View | 8,475,801 |
| PDF Download | 4,499,185 |
مرگ خدای نیچه: اعلامیه‌ای سرخوشانه یا مرثیه‌ای سوگوارانه؟ | ||
| پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت) | ||
| Article 4, Volume 18, Issue 1 - Serial Number 35, February 1399, Pages 69-88 PDF (762.06 K) | ||
| Document Type: پژوهشی | ||
| DOI: 10.30497/prr.2020.75375 | ||
| Author | ||
| محمدمهدی اردبیلی* | ||
| استادیار پژوهشکدۀ فرهنگ معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ایران | ||
| Receive Date: 10 October 2019, Revise Date: 29 October 2019, Accept Date: 06 November 2019 | ||
| Abstract | ||
| نظریۀ «مرگِ خدا» مشهورترین نظریۀ نیچه است. در این مقاله می‌کوشیم کارکردهای ایدۀ مرگِ خدا نزد نیچه را در سه سطح تحلیل کنیم. سطح نخست (سطح باورمندی)، سطح ابتدایی بحث‌های هستی‌شناختی و اعتقادی دربارۀ وجود یا عدم وجود خدا؛ سطح دوم (مواجهه‌ای اومانیستی با مرگِ خدا)، شادمانیِ الحادی از فقدان خدا؛ و سطح سوم (مواجهه‌ای انتقادی با جهان پس از خدا)، میراث قاتلان. در پایان نیز به این پرسش می‌پردازیم که آیا نیچه از مرگ خدا سرخوش است یا بر آن سوگواری می‌کند؟ با توجه به این که نیچه در آثار مختلفش رویکردهای مختلفی به مسئلۀ «مرگِ خدا» اتخاذ کرده است، تلاش خواهد شد تا، بدون توجه به تقدم و تاخر این آثار، تفسیری از موضع نیچه در مقام «یک کل» ارائه شود که در آثار مختلف، به فراخور بحث، لایه‌های مختلفی از این ایده را مطرح کرده است. در این میان سه قطعۀ بسیار کلیدی از سه کتاب راه‌برندۀ تفسیر ما هستند: نخست انسانی زیاده‌انسانی، دوم چنین گفت زرتشت، و سوم علم شادمانه. در نهایت، از منظری انتقادی نشان داده می‌شود که نظریه‌ی «مرگ خدا»ی نیچه نه رویکردی هستی‌شناختی یا باوری اعتقادی بلکه بیانگر وضعیتی فرهنگی است. | ||
| Keywords | ||
| مرگِ خدا; نیچه; نیست‌انگاری; علمِ شادمانه | ||
| References | ||
|
اسپینوزا، بندیکت. 1376. اخلاق. ترجمۀ محسن جهانگیری. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. بارکلی، جرج. 1375. رساله در اصول علم انسانی و سه گفت‌‌‌‌‌‌‌وشنود. ترجمۀ منوچهر بزرگمهر. تهران: مرکز نشر دانشگاهی. جهانگیری، محسن. 1376. احوال و آثار و آرای فرانسیس بیکن. تهران: علمی و فرهنگی. دکارت، رنه. 1396. تأملات در فلسفۀ اولی. ترجمۀ احمد احمدی. تهران: سمت. روزن، استنلی. 1392. نقاب روشنگری: زرتشت نیچه. ترجمۀ مرتضی نوری. تهران: مرکز. زوپانچیچ، النکا. 1396. کوتاه‌ترین سایه: مفهوم حقیقت در فلسفۀ نیچه. ترجمۀ صالح نجفی و علی عباس‌بیگی. تهران: هرمس. ژید، آندره. 1354. داستایوفسکی. ترجمۀ حسن هنرمندی. تهران: زوار. سوفرن، پیر ابر. 1388. زرتشت نیچه. ترجمۀ بهروز صفدری. تهران: بازتاب‌نگار. علوی‌تبار، هدایت، و آزاده امامی. 1393. «مرگ خدا و پیامدهای آن در فلسفۀ نیچه»، جستارهای فلسفۀ دین 3(2). کانت، ایمانوئل. 1394. نقد عقل محض. ترجمۀ بهروز نظری. تهران: ققنوس. کونگ، هانس. 1396. خدا در اندیشۀ فیلسوفان غرب ، ج. ۲. ترجمۀ حسن قنبری. قم: دانشگاه ادیان و مذاهب. لایبنیتس، گوتفرید ویلهلم فون. 1372. مونادولوژی و چند مقالۀ دیگر. ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان. تهران: علمی و فرهنگی. نیچه، فردریش. 1381. غروب بت‌ها (فلسفیدن با پُتک). ترجمۀ داریوش آشوری. تهران: آگه. نیچه، فردریش. 1384. آنک انسان. ترجمۀ رؤیا منجم. تهران: کتاب مس. نیچه، فردریش. 1397. چنین گفت زرتشت. ترجمۀ داریوش آشوری. تهران: آگه. هگل، گئورگ ویلهم فریدریش. 1391. «آزادی مطلق و حکومت وحشت». در: منتخبی از نوشته‌های سیاسی هگل: دفترهای سیاست مدرن 1، ترجمۀ محمدمهدی اردبیلی. تهران: روزبهان. یاسپرس، کارل. 1393. نیچه و مسیحیت. ترجمۀ عزت‌الله فولادوند. تهران: ماهی. Brand, Roy. 2013. Love-Knowledge. New York: Columbia University Press. Feuerbach, Ludwig. 2008. The Essence of Christianity. Translated by George Eliot. Published by the MSAC Philosophy Group. Hegel, G. F. W. 2018. Phenomenology of Spirit. Translated by Michael Inwood. Oxford: Oxford University Press. Nietzsche, Friedrich. 1974. The Gay Science. Translated by Walter Arnold Kaufmann. New York: Vintage Books. Nietzsche, Friedrich. 1988. Menschliches, Allzumenschliches I und II. Herausgegeben vor Giorgio Colli & Mazzino Montinari. Berlin: de Gruyter. Nietzsche, Friedrich. 1996. Human All Too Human: A Book for Free Spirits. Translated by R. J. Hollingdale. Cambridge & New York: Cambridge University Press. Nietzsche, Friedrich. 1999. Die Fröhliche Wissenschaft. Herausgegeben vor Giorgio Colli & Mazzino Montinari. Berlin: de Gruyter. Nietzsche, Friedrich. 2001. The Gay Science. Translated by Josephine Nauckhoff. Cambridge & New York: Cambridge University Press. Nietzsche, Friedrich. 2005. Anti-Christ. Translated by Judith Norman. Cambridge & New York: Cambridge University Press. Pippin, Robert. 2003. ‘Love and Death in Nietzsche,’ in: Religion after Metaphysics, edited by Mark A. Wrathall. Cambridge & New York: Cambridge University Press. Williams, Robert. 2012. Tragedy, Recognition and the Death of God. Oxford: Oxford University Press. Wrathall, Mark A. 2003. ‘Introduction: Metaphysics and Onto-theology’, in: Religion after Metaphysics, edited by Mark A. Wrathall. Cambridge & New York: Cambridge University Press. | ||
|
Statistics Article View: 930 PDF Download: 776 |
||