
Number of Journals | 20 |
Number of Issues | 509 |
Number of Articles | 4,399 |
Article View | 8,252,784 |
PDF Download | 4,248,510 |
تبیین مراحل تعلیم و تربیت سیاسی (گذرگاه سیاست پذیری) بر مبنای مراحل رشد شناختی با تأکید بر دوره های تحصیلی | ||
نشریه «دانش سیاسی» | ||
Article 5, Volume 14, Issue 1 - Serial Number 27, June 1397, Pages 23-60 PDF (693.71 K) | ||
Document Type: علمی - پژوهشی (علوم سیاسی از منظر ایرانی) | ||
DOI: 10.30497/pk.2018.2344 | ||
Authors | ||
غلامعلی احمدی1; علیرضا عصاره1; علیرضا امینی زرین* 2 | ||
1عضو هیات علمی دانشگاه شهید رجایی | ||
2دانشجوی دکتری دانشگاه شهید رجایی | ||
Receive Date: 05 January 2018, Revise Date: 13 February 2018, Accept Date: 14 February 2018 | ||
Abstract | ||
الگوسازی مسیر رشد و بالندگی ساحتهای سند تحول بنیادین آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران موضوعی است که بیش از هر چیز میتواند دستیابی به اهداف آموزشی این نظام را تضمین نماید. در این میان، ساحت اجتماعی ـ سیاسی با تحقق اهداف آموزشی آن میتواند متضمن مفاهیمی چون شهروند مسئول، نقشآفرین و مشارکتکنندهای باشد که هر نظام آموزشی درپی تربیت آن است. در این پژوهش نگارندگان برای دستیافتن به پاسخ این پرسش که گذرگاه سیاستپذیری در نظام تعلیم و تربیت چیست و مراحل آن مبتنی بر رشد شناختی با تأکید بر دورههای تحصیلی کدام است، ضمن پرداختن به مفهوم سیاست بر اساس سه رویکرد کلاسیک، جدید و اسلامی و ارائه تعریف مورد نظر این پژوهش، سعی در مفهومپردازی گذرگاهی داشتهاند که متربیان با عبور از مراحل آن تحت عنوان گذرگاه سیاستپذیری و تعلیم و تربیت سیاسی، بتوانند مفاهیم و تحلیلهای سیاسی را با توجه به دورههای آموزشی مبتنی بر ویژگیهای رشدی خویش درک نموده و با برخورداری از نگرشی سیاسی و اجتماعی صحیح، بر اساس مصلحت اجتماعی رفتار و تصمیمگیری نمایند. دستاوردهای این پژوهش در حوزه عمل، علاوه بر جنبههای تربیتی حائز اهمیت نظام تعلیم و تربیت کشور در دوره آموزش عمومی و آموزش عالی، سبب افزایش مشروعیت و ارتقای کیفی نظام سیاسی کشور در گرو حضور و نقشآفرینی مسئولانه شهروندان در صحنههای سیاسی و اجتماعی خواهد شد. به این منظور، پژوهش آمیخته حاضر با روش کیفی ـ کمی کیو در سه مرحله مصاحبه نیمهساختاریافته و تحلیل آن از طریق کدگذاری به روش استراوس و کوربین، اولویتبندی مقولهها و تحلیل بر اساس آزمون غیرپارامتری فریدمن و سپس ادغام و نامگذاری مراحل ششگانه تعلیم و تربیت سیاسی (گذرگاه سیاستپذیری) انجام شد. در انتهای پژوهش، مراحل بهدست آمده با اهداف یادگیری بلوم در سه حیطه شناختی، عاطفی و روانی ـ حرکتی و همچنین دوره آموزشی مبتنی بر مراحل رشدی دانشآموزان مقایسه و مورد بررسی قرار گرفت. | ||
Keywords | ||
سیاست; تعلیم و تربیت سیاسی; گذرگاه سیاست پذیری; اهداف شناختی و دوره های آموزشی | ||
References | ||
ارسطو (1371). سیاست، ترجمۀ حمید عنایت، تهران، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی، چ سوم افلاطون (1386). جمهور، ترجمه: فؤاد روحانی، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، ویرایش هشتم باقری، محمد. (1389). تأثیر تربیت سیاسی بر توسعه سیاسی از دیدگاه اسلام و غرب، مجله علوم انسانی دانشگاه امام حسین(7)، شماره 80، بهمن 1389، صفحه 16 تا 133. خوشگویان فرد، علیرضا (1386). روششناسی کیو، تهران: انتشارات مرکز تحقیقات سازمان صداوسیما. رضوانی، محسن و همکاران (1387). تربیت سیاسى: چیستی، آسیب ها و راهکارها، قم: جامعه المصطفی العالمیه، راه تربیت، سال دوم، شماره پنجم، صفحه11 تا 25. رضوی، عباس و همکاران (1389). بررسی تربیت سیاسی در برنامه درسی رسمی دوره ابتدایی، مجله روانشناسی تربیتی، شماره 16، صفحه 19 تا 58 روشه، گى (1370). کنش اجتماعى، ترجمه هما زنجانىزاده، مشهد: دانشگاه فردوسى، چاپ دوم سلحشوری، احمد و همکاران (1391). مبانی و مؤلفههای تربیت سیاسی از دیدگاه امام خمینی (;)، پژوهشنامه انقلاب اسلامی(دانشگاه همدان)، شماره 5، از 111 تا 126. شربتیان، محمد حسن (1391). تأملی بر فرآیند جامعهپذیری مسئولیت اجتماعی جوانان، مهندسی فرهنگی، سال هفتم، شماره 73 و 74. علمی، محمود (1387). جنسیت، آگاهی سیاسی و مشارکت سیاسی دانشجویان. زن و مطالعه خانواده، شماره 1، صفحه 137 تا 156. فرمهینی فراهانی، محسن (1389). تربیت شهروندی، تهران: آییژ. قوام، سید عبدالعلی (1381). سیاستهای مقایسهای، تهران: سمت، چاپ چهارم کوئن، بروس (1380). مبانى جامعهشناسى، ترجمه و اقتباس غلامعباس توسلى و رضا فاضل، تهران: انتشارات سمت. گوتک، جی (1374). مکاتب فلسفی و آرای تربیتی، ترجمه محمدجعفر پاکسرشت. تهران. سمت. مسعودنیا، حسین و دیگران (1388). تأثیر آگاهی سیاسی دانشجویان بر تغییر نگرش آنها نسبت به مشروعیت نظام سیاسی بر اساس نظریه وبر: مورد مطالعه دانشگاه اصفهان، پژوهشنامه علوم سیاسی، شماره 16، صفحه 201 تا 230. معروفی، یحیی (1394). دیدگاه اجتماعی برنامهدرسی، دانشنامه ایرانی برنامهدرسی معینآبادی، حسین، سلطانی، اصغر (1394). بررسی نقش دانشگاه در بهبود مؤلفههای آموزش سیاسی دانشجویان (مطالعه موردی دانشگاه شهید باهنر کرمان)، پژوهشنامه علوم سیاسی، شماره 41، از 67 تا 94. میراحمدی، منصور (1387). اصول و مبانی تربیت سیاسی در متون و منابع دینی، مطالعات فقه تربیتی، شماره 5 از صفحه 95 تا 122. میلر، جی.پی(1387). نظریههای برنامه درسی، ترجمه محمود مهرمحمدی، تهران. سمت. نادرپور، بابک. (1382). تأثیر خانواده و مدرسه در تربیت سیاسى و اجتماعى نوجوانان و جوانان، جمعى از صـاحبنظران، خـانواده و تـعلیم و تربیت، تهران: انجمن اولیاء و مربیان، صفحه 177 تا 204. نیلی، محمدرضا و همکاران (1393). بررسی میزان سواد سیاسی و اجتماعی شهروندان بزرگسال شهر اصفهان، مجله جامعهشناسی کاربردی، سال 25، شماره پیاپی 54، شماره دوم، صفحه 49 تا 60. Bochel, Hugh (2009). Political literacy. In: Active learning and active citizenship: theoretical contexts. C-SAP ,The Higher Education Academy Network, pp. 150-168. ISBN 1902191382 Chantia, Alok. (2006). Education as a Means of Social Change – Study with Regard to Dhankut, a Group Living in District Bahraich, Uttar Pradesh. Anthropologist, 8(4):267-274. Davies, I. and at al, (2013). Political Literacy in Japan and England, Citizenship, Social and Economics Education, Volume 12 Number 3 2013, www.wwwords.co.uk/CSEE Douglas, A. (2002). Educating for real and hoped for political worlds: Ways forward in developing political literacy. Retrieved May 15, 2011, from http://www.citized.info/pdf/ commarticles/ Anna_Douglas.pdf James P. Pitts (1975). The Politicalization of Black Students: Northwestern University , Journal of Black Studies ,Vol. 5, No. 3, Working Papers in the Study of Race Consciousness, Part 1 , pp. 277-319 Lee, S. (1997). “Political Education and Civil Education – The British Perspective and the Hong Kong Perspective”, International Journal of Educational Development, 7(4), 243-250. Moon, S (2012). Cultural transition: Curricular discourse with internalization of curriculum, transnational curriculum inquiry,9 (1)1- 19 Niemi, R., & Junn, J. (1998). Civic education: what make students learn. New Haven: Yale University Press | ||
Statistics Article View: 1,747 PDF Download: 1,240 |