
Number of Journals | 20 |
Number of Issues | 513 |
Number of Articles | 4,443 |
Article View | 8,499,306 |
PDF Download | 4,503,763 |
ارتباطات میانفرهنگی و گفتوگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان» | ||
دین و ارتباطات (دانشگاه امام صادق/ نامه صادق) | ||
Article 7, Volume 25, Issue 1 - Serial Number 53, June 1397, Pages 193-234 PDF (1.08 M) | ||
Document Type: علمی-پژوهشی | ||
DOI: 10.30497/rc.2018.2266 | ||
Authors | ||
حسن بشیر1; محمدحسین شعاعی شهرضا* 2 | ||
1استاد دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق | ||
2دانشجوی دکتری معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع) | ||
Receive Date: 26 January 2017, Revise Date: 20 May 2017, Accept Date: 12 July 2017 | ||
Abstract | ||
با توجه به اهمیت ارتباطات میانفرهنگی و نقش مؤثر دین بر این نوع از ارتباطات و نیز مطرح شدن گفتوگو و گفتوگوی بین ادیان در جهان معاصر، لزوم توجه ویژه به موضوع گفتوگوی بین ادیان از منظر ارتباطات میانفرهنگی روشن میگردد. این مقاله درصدد است تا شیوههای تعامل و محورهای اساسی گفتمانی گفتوگوی بین ادیان در انگلستان را با تأکید بر ارتباطات میانفرهنگی کشف نماید. در این راستا، با استفاده از سه سطح موجود در روش تحلیل گفتمان فرکلاف به بررسی سه مؤسسه مهم گفتوگوی بین ادیان انگلستان پرداخته شد. اهداف این سه مؤسسه، دقیقاً همسو با دو نظریه تطابق با فرهنگ جدید و انطباق ارتباطی در حوزه نظریات ارتباطات میانفرهنگی است که در سطح توصیف شامل واگرایی ایدئولوژیک پیشفرضهای همگونسازی و تکثرگرایی، توجه به مفهوم همگرایی و فرهنگپذیری و نیز تأکید بر ثبات است. در سطح تفسیر در گفتمان گفتوگوی بین ادیان انگلستان، در ابتدا خود گفتوگو است که اصالت دارد. سپس، گفتوگوی ارتباطی برای فهم دیگری در حوزه نظری و گفتوگوی پراگماتیستی برای همکاری با دیگری در عرصه عملی، دو دال مرکزی در گفتمان گفتوگوی بین ادیان انگلستان هستند، که در سطح سوم تحلیل گفتمان فرکلاف یعنی تبیین، کاملاً همسو و مطابق با بیانیههای سیاستی حکومت انگلستان است. | ||
Keywords | ||
ارتباطات میانفرهنگی; تحلیل گفتمان; گفتوگوی بین ادیان; انگلستان | ||
References | ||
ابوالمعالی، خدیجه (1391)، پژوهش کیفی از نظریه تا عمل، تهران: نشر علم. بشیر، حسن (1389)، خبر تحلیل شبکهای و تحلیل گفتمان، تهران: دانشگاه امام صادق (7). تاجیک، محمدرضا (1379)، گفتمان و تحلیل گفتمانی، تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان. حسینی فائق (1389)، آشنایی با انگلستان، تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات. خانیکی، هادی (1387)، در جهان گفتوگو (بررسی تحولات گفتمانی در پایان قرن بیستم)، تهران: هرمس. رضی، حسین (1377)، «ارتباطات میانفرهنگی (تاریخ، مفاهیم و جایگاه)»، فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق(7)، ش 6و7. سامووار، لاری (1379)، ارتباط بینفرهنگها، ترجمه کیانی و میرحسنی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران. طاهری آکردی، محمدحسین (1387)، پیشینه تاریخی گفتوگوی اسلام و مسیحیت با تأکید بر دیدگاه شیعه و کاتولیک، قم: مؤسسه امام خمینی (;). غراب، سعد (1383)، از برخورد تا گفتوگو، ترجمه: حمیدرضا شریعتمداری، تهران: مؤسسه گفتوگوی ادیان. فرکلاف، نورمن (1379)، تحقیق انتقادی گفتمان، تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. قجری، حسینعلی (1391)، کاربرد تحلیل گفتمان در تحقیقات اجتماعی، تهران: جامعهشناسان. محمدسلیمان، سناء (2013)، فن و أدب الحوار بین الأصاله و المعاصره، قاهره: عالم الکتاب. میشل الیسوعی، توماس (2010)،بناء ثقافه الحوار، دمشق: دارالفکر. مولانا، حمید (1391)، ارتباطات بینالملل و میان فرهنگی، تهران: کتاب نشر. نیستانی، محمدرضا (1391)، اصول و مبانی دیالوگ، اصفهان: نشر آموخته. Barnouw, Erik (1989), International Encyclopedia of Communications, Oxford,V2(II). Gudykunst, William (2002 ), Handbook of International and Intercultural Communication,Sage Publications. Gudykunst, William (2005), Theorizing about Intercultural Communication,Sage Publications. | ||
Statistics Article View: 11,206 PDF Download: 1,218 |