
Number of Journals | 20 |
Number of Issues | 518 |
Number of Articles | 4,516 |
Article View | 9,591,463 |
PDF Download | 5,356,809 |
زبان دینی از منظر استیس، با تأکید بر مبانی معرفتشناختی آن | ||
پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت) | ||
Article 11, Volume 13, Issue 2, August 1394, Pages 199-219 PDF (655.79 K) | ||
Document Type: پژوهشی | ||
DOI: 10.30497/prr.2016.1752 | ||
Authors | ||
محمدحسین مهدوی نژاد1; معصومه سالاری راد* 2 | ||
1استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشگاه پیام نور، ایران | ||
2دانشجوی دکتری فلسفه دین، دانشگاه پیام نور، ایران | ||
Receive Date: 28 August 2014, Revise Date: 19 December 2015, Accept Date: 13 January 2016 | ||
Abstract | ||
استیس در جایگاه یک فیلسوف انگلیسی تحلیل زبانی، دین را همسان با عرفان دانسته و گوهر آن را تجربه عرفانی می داند. وی تجربه عرفانی و به تبع آن، گزاره های دینی را در قالب زبان بشری و عقل مفهوم ساز، غیرقابل بیان و توصیف ناپذیر می داند. استیس هستی را دارای دو ساحت طولی زمانی و لازمانی می داند که هر مرتبه دارای زبان خاص خویش است. عالم زمانی را قلمروی عقل مفهوم ساز متناهی می داند اما دین را متعلق به مرتبه لازمانی دانسته که صرفا با شهود قابل ادراک می باشد. از منظر استیس، زبان دینی، نمادین است. قضایای نمادین برای گزارش واقعیت نمی باشند، بلکه کارکرد آنها، برانگیختن عواطف دینی در مخاطبان و انگیزش تجربه دینی است. در این نوشتار نخست با ایضاح مفاهیم کلیدی، مقصود استیس از دین، عقل و عرفان را بیان کرده ایم. سپس تحلیل استیس از مسأله نمادین بودن زبان دینی با تأکید بر کارکرد اصلیاش که انگیزش تجربه و احساسات دینی در دینداران است را تقریر نموده ایم. در پایان، مبانی معرفتشناختی نظریه وی، بررسی شده است. | ||
Keywords | ||
استیس; دین; زبان دینی; زبان نمادین | ||
References | ||
استیس، والتر ترنس (1384)، عرفان و فلسفه، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، تهران: سروش، چاپ ششم. استیس، والتر ترنس (1388)، زمان و سرمدیت، ترجمۀ احمدرضا جلیلی، تهران: دانشگاه ادیان و مذاهب. استیس، والتر ترنس (1381)، دین و نگرش نوین، ترجمۀ احمدرضا جلیلی، تهران: حکمت. استیور، دان (1380)، فلسفه زبان دینی، ترجمۀ دکتر حسین نوروزی، تبریز: مؤسسه تحقیقاتی علوم اسلامی-انسانی دانشگاه تبریز. آیر، آلفرد جونز (1365)، زبان، حقیقت و منطق، ترجمۀ منوچهر بزرگمهر، تهران: دانشگاه صنعتی شریف. باربور، ایان (1379)، علم و دین، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی. پترسون، مایکل، و دیگران (1376)، عقل و اعتقاد دینی، ترجمۀ احمد نراقی و ابراهیم سلطانی، تهران: طرح نو، چاپ دوم. تالیافرو، چارلز (1382)، فلسفه دین در قرن بیستم، ترجمۀ انشاءالله رحمتی، تهران: سهروردی. تیلیش، پل (1376)، الهیات فرهنگ، ترجمۀ مراد فرهادپور و فضلالله پاکزاد، تهران: طرح نو، چاپ دوم. خرمشاهی، بهاءالدین (1390)، پوزیتیویسم منطقی، تهران: علمی و فرهنگی، چاپ چهارم. کاسیرر، ارنست (1366)، زبان و اسطوره، ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: نقره. هارتناک، یوستوس (1375)، ویتگنشتاین، ترجمۀ منوچهر بزرگمهر، تهران: خوارزمی. هیک، جان (1381)، فلسفه دین، ترجمۀ بهزاد سالکی، تهران: الهدی، چاپ سوم. Alston, William (1989), Divine Nature and Human Language, Essays in Philosophical Theology, Ithaca, NY: Cornell University Press. Alston, William (1967), “Religious language”, in: Paul Edward’s (ed.), Encyclopedia of Philosophy, Vol 7. Aquinas, Thomas (1964), The Summa Theologica, Manchester. Foley, Ricard (1998), “Justification, Epistemic”, in Edward Craig (ed.), Routledge Encyclopedia of philosophy, London and New York: Routledge. Hick, John (1977), ‘’Theology and verification’’, in Baisil Mitchel (ed.), The Philosophy of Religion, Oxford: Oxford University Press. Ing, William Ralph (1899), Christian Mysticism, Methuen& company, The University of California. Ramsey, Ian. T. (1957), Religious Language, London: SCM Press. Ross, James f. (1969), Introduction to the Philosophy of Religion, Macmillan, Yale University Press. Stace, W. T. (1958), The Snobbishness of the Learned, Boston: An Atlantic Monthly Press Book. Stace, W. T. (1948), Man against Darkness, Boston: The Atlantic Monthly. Stace, W. T. (1932), The Theory of Knowledge And Existence, Oxford at the Clarendon Press. Tillich, Paul (1957), Dynamics of Faith, NewYork Universiey Press. | ||
Statistics Article View: 2,780 PDF Download: 1,686 |