
Number of Journals | 20 |
Number of Issues | 518 |
Number of Articles | 4,516 |
Article View | 9,590,332 |
PDF Download | 5,354,911 |
گستره فلسفه ورزی و ملاک های تعدد فلسفه | ||
پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت) | ||
Article 2, Volume 3, Issue 1, February 1384, Pages 41-68 PDF (272.66 K) | ||
Document Type: پژوهشی | ||
DOI: 10.30497/prr.2012.1188 | ||
Author | ||
بیوک علیزاده | ||
استادیار گروه فلسفه دانشگاه امام صادق (ع)، تهران، ایران | ||
Receive Date: 16 December 2012, Accept Date: 16 December 2012 | ||
Abstract | ||
تفلسف یا فلسفهورزی با فلسفهدانی متفاوت است؛ کسی که کار او تعلیم فلسفه است، لازم نیست حتماً فیلسوف بوده باشد. البته داشتن اطلاعات فلسفی کافی، شرط لازم تعلیم فلسفه است، اما برای فیلسوف، که کار اصلی او تفلسف است، داشتن اطلاعات فلسفی، صرفاً معد و زمینهساز است. فیلسوف کسی است که در مواجهة ادراکی با ساحات مختلف واقعیت، اعم از عینی، ذهنی و زبانی، پرسشهای فلسفی، به صورت طبیعی در ذهن او میروید و شکل میگیرد. و به سخن دیگر، ذهن او مسئلهدار میشود و به دنبال آن در صدد پاسخ یافتن به پرسشهای یادشده برمیآید. فرایند تکوّن پرسشهای فلسفی و تکاپوی فیلسوفان برای پاسخ به آنها، تفلسف یا فلسفهورزی نامیده میشود. موضوعات و مسائلی که فیلسوفان دربارة آنها کاوش میکنند، گسترة وسیعی دارد؛ قلمرو تفلسف فیلسوفان در مقایسه با عالمان دیگر، از بیشترین وسعت برخوردار است و این به جهت آن است که فیلسوفان، افزون بر تلاش برای شناخت واقعیات، که از این حیث با عالمان دیگر اشتراک و همسانی دارند، علمشناسی هم میکنند و به این ترتیب، همچنانکه برای مثال، فلسفة فیزیک، فلسفة زیستشناسی و فلسفة منطق داریم، فلسفة فلسفه هم میتوان داشت. در این مقال، گسترة فلسفهورزی در حوزة خود فلسفه را با تبیین ملاکهای تعدد در فلسفه و گزارش حوزههای فلسفی که با اعمال ملاکهای یادشده پدیدار میشود، بررسی کرده و پس از آن چند و چون تفلسف در این حوزهها را توضیح دادهایم. این مقاله را میتوان مکمل مقالة «فلسفة تطبیقی؛ مفهوم و قلمرو آن» که در شمارة اول نامة حکمت منتشر شده است، دانست. | ||
Keywords | ||
تفلسف; مقایسه; تطبیق; ملاکهای تعدد; جریان | ||
References | ||
استرن، ج.پ. (1373)، نیچه، ترجمة عزتالله فولادوند، تهران: طرح نو. بریجانیان، ماری (1371)، فرهنگ اصطلاحات فلسفه و علوم اجتماعی، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی. جهانگیری، محسن (1369)، احوال و آثار و آراء فرانسیس بیکن، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. دکارت، رنه (1367)، گفتار در روش راه بردن عقل، ترجمة محمد علی فروغی، ضمیمة جلد اول کتاب سیر حکمت در اروپا، تهران: انتشارات زوار، چاپ دوم. سروش، عبدالکریم (1377)، صراطهای مستقیم، تهران: انتشارات صراط. علیزاده، بیوک (1377)، «جایگاه معرفتشناسی در فلسفة اسلامی»، فصلنامة پژوهشی دانشگاه امام صادق(ع)، شمارة 8. همو (1379)، «نقد مبانی فلسفی منطق ارسطو»، مصباح، شمارة 35. همو (1382)، «فلسفة تطبیقی؛ مفهوم و قلمرو آن»، نامة حکمت، شمارة 1. همو (1383)، «فهم، معرفت و تحلیل فلسفی»، نامة حکمت، شمارة 4. همو (1385)، «علامة طباطبائی، فیلسوفی نوصدرائی»، فصلنامة پژوهشی دانشگاه امام صادق(ع)، شمارة 29. مارکس، کارل و انگلس، فریدریش (1381)، «مانیفست»، ترجمة عبدالکریم رشیدیان، در مجموعة متنهای برگزیده از مدرنیسم تا پستمدرنیسم، ویراستار لارنس کهون، ویراستار فارسی عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی. مطهری، مرتضی (1372)، فطرت، تهران: انتشارات صدرا. همو (1375)، علل گرایش به مادیگری، تهران: انتشارات صدرا، چاپ سیزدهم. ملاصدرا، محمد بن ابراهیم (1981)، الحکمة المتعالیه فی الأسفار العقلیة الاربعة، ج 1، بیروت: دار الحیاء التراث العربی. نیچه، فریدریش (1381)، «خواست قدرت»، ترجمة لیلا کوچکمنش، در مجموعة متنهای برگزیده از مدرنیسم تا پستمدرنیسم، ویراستار: لارنس کهون، ویراستار فارسی: عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی. وحید دستجردی، حمید (1371)، لوجیسیزم و مسئله صدق در ریاضیات، فرهنگ (ویژة فلسفه)، شمارة 11. موحد، ضیاء (1373)، درآمدی به منطق جدید، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم. ابنسینا، حسین (بیتا) تسع رسائل فی الحکمة و الطبیعیات، قاهره: دار العرب للبستانی، چاپ دوم. Bretton Platts, Mark (1979), T Ways of Meaning, London: Routledge & Kegan Poul. Dancy, Jonathan (1992), A Companion to Epistemology, USA, Blackwell. Haack, Susan (1992), Philosophy of logic, U.S.A: Cambridge University Press. Martin, Robert (1984), Recent Essayas on Truth and the Liar Paradox, NewYork, Oxford University Press. | ||
Statistics Article View: 5,534 PDF Download: 1,476 |