News
Statistics
| Number of Journals | 20 |
| Number of Issues | 518 |
| Number of Articles | 4,516 |
| Article View | 9,591,813 |
| PDF Download | 5,357,377 |
فرگه ویتگنشتاین و استدلال زبان خصوصی | ||
| پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت) | ||
| Editorial, Volume 4, Issue 1, February 1385, Pages 57-81 PDF (323.62 K) | ||
| DOI: 10.30497/prr.2012.1173 | ||
| Authors | ||
| سروش دباغ1; رضا مثمر2 | ||
| 1استادیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران،تهران، ایران | ||
| 2کارشناس ارشد فلسفه از دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
| Receive Date: 16 December 2012, Accept Date: 16 December 2012 | ||
| Abstract | ||
| یکی از مهم‌ترین موضوع‌هایی که ویتگنشتاین در پژوهش‌های فلسفی بدان پرداخته است، مسئلة زبان خصوصی است. بنا بر نظر وی کاربر زبان از آن جهت که کاربر زبان است، نمی‌تواند اندیشه‌ها، احساس‌ها و عواطف خود را به زبانی یکسره خصوصی و فردی بیان کند. واژه‌ها و جمله‌ها معنایی خصوصی ندارند. برهان زبان خصوصی ویتگنشتاین بر تمایز «صحیح – آنچه صحیح به نظر می‌آید»، استوار است. از سوی دیگر فرگه در مقالة اندیشه به سود عینیت معنا استدلال می‌کند. به نظر وی در بحث از مفهوم «معنا» همواره باید تمایز اندیشه از تصور را پیش چشم داشت. تصور امری کاملاً خصوصی و ذهنی، و با تصویر ذهنی در پیوند است؛ حال آنکه اندیشه، عمومی، عینی و مرتبط با معناست. ویتگنشتاین در صورتبندی استدلال زبان خصوصی‌اش از تلقی فرگه از معنا تأثیر پذیرفته است و با این حال، از هستی‌شناسی افلاطونی فرگه بر کنار بوده است. در این مقاله نخست مستقیماً به شرح استدلال زبان خصوصی ویتگشتاین خواهیم پرداخت و استدلال را از طریق استدلال تبعیت از قاعده، به عنوان کلید اصلی فهم استدلال زبان خصوصی، صورتبندی خواهیم کرد. در مرحلة بعد استدلال زبان خصوصی را در پرتو تبیین واقع‌گرایانه از معنا تعبیر خواهیم کرد. در گام سوم، مقاله به شرح برداشت واقع‌گرایانة فرگه از معنا می‌پردازد. در نهایت، استدلال زبان خصوصی ویتگنشتاین را با قرائت فرگه‌ای از معنا مقایسه خواهیم کرد. | ||
| Keywords | ||
| فرگه; ویتگنشتاین; استدلال زبان خصوصی; استدلال تبعیت از قاعده; معنا; عینیت; واقع‌گرایی; ضدواقع‌گرایی | ||
| References | ||
|
فرگه، گوتلوب (1367)، «در بارة معنا و مصداق»، ترجمه منوچهر بدیعی، فرهنگ، کتاب، دوم و سوم، بهار و پاییز. همو (1374)، «اندیشه»، ترجمه محمود یوسف ثانی، فصلنامه ارغنون، شماره 7 و 8. ویتگنشتاین، لودویگ (1381)، پژوهش‌های فلسفی، ترجمه فریدون فاطمی، تهران: مرکز. Dummett, M.(1981), Frege, Philosophy of Language, 2nd ed., Combridge, Massachusetts: HarvardUniversity Press. Kripke, S. (1982), Wittgenstein on Rules and Private Language: An Elementary Exposition, oxford: Blackwell. Luntley, M (2003), Wittgenstein: Meaning and Judgement, oxford: Blackwel. McDowell, J.(1998), Mind, Value and Reality, Cambridge, London: Harvard University Press. McGinn, C. (1984), Wittgenstein On Meaning: An Interpretation and Evaluation, Oxford: Basil Blackwell. Mclinn, M. (1997), Routledge Phylosophy Guidebook to Wittgenstein and the "Philosophical Investigations", London: Routledge. Thornton, T.(1998), Wittgenstein on Thought and Language: The Philosophy of Content, Edinburgh: EdinburghUniversity Press. Thornton, T.(2004), John MCDowell, Chesham: Acumen. Wittgenstein, L.(2001), Philosophical Investigations, trans. G.E.M. Anscombe, Oxford:Blackwell Publishing. | ||
|
Statistics Article View: 5,721 PDF Download: 1,456 |
||